PRოცესი, PRაქტივობა და PRსპეციალისტი
გამომცემლობა „დიოგენეს“ პიარმენეჯერი ნინო კუსრაშვილი პროფესიით ჟურნალისტი და პიარმენეჯერია. დაამთავრა ჟურნალისტიკისა და საზოგადოებასთან ურთიერთობის სპეციალობის ფაკულტეტები. ამ სფეროში მუშოაბის 14 -წლიანი გამოცდილება აქვს და შეიძლება ითქვას, რომ საქართველოში პიარის წარმოშობის და განვითარების მონაწილეც არის. მიუხედავად იმისა, რომ ამერიკაში 50- წლიანი ისტორია აქვს საზოგადოებასთან ურთიერთობის პროცესის განვითარებას, ჩვენს ქვეყანაში ახალი პროფესიაა და თანაც, მოთხოვნადი. კომპანიის რეპუტაციის მართვა, პიარსტრატეგიის დაგეგმვა და განხორციელება, სამიზნე აუდიტორიასთან ურთიერთობა, პაბლისითი და ახლა უკვე სოციალური ინტერაქტიული მედიის მართვა პიარსპეციალისტის გამოცდილებასა და სიყოჩაღეზეა დამოკიდებული. ნინოსაც დიდი გამოცდილება დაუგროვდა ამ მიმართულებით და საინტერესოა მისი მოსაზრებები საზოგადოებასთან ურთიერთობის შესახებ, როგორც PR ოცესის, PRაქტივობისა და PRსპეციალისტის როლის ამ სფეროში.
– რას ნიშნავს, იყო გამომცემლობის PRმენეჯერი?
– გამომცემლობაში დიდი ხანია ვმუშაობ და ვერც კი წარმომიდგენია წიგნების გარეშე ჩემი კარიერა. ჯერ კიდევ ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე ვსწავლობდი, რომ „დიოგენეში“ დავიწყე მუშაობა და, ჩემი საქმიანობიდან გამომდინარე, გადავწყვიტე, თეორიული ცოდნა მიმეღო საზოგადოებასთან ურთიერთობის მიმართულებით, ამიტომაც თეატრალურ უნივერსიტეტში ჩავაბარე და დავეუფლე პიარსპეციალისტის პროფესიას. საგამომცემლო საქმიანობა ჩემთვის ძალიან საინტერესო აღმოჩნდა. ჩემი ძირითადი PRაქტივობაა: ახალი წიგნების პრეზენტაციების მოწყობა, ლიტერატურული შეხვედრების დაგეგმვა, ჟურნალისტებთან ურთიერთობა, ტრადიციულ მედიასთან თანამშრომლობა და სოციალური ინტერაქტიული მედიის მართვა, სამიზნე აუდიტორიასთან ურთიერთობა, კომპანიის სოციალური პასუხისმგებლობის განსაზღვრა, ბრენდის რეპუტაციის მართვა, თანამედროვე ლიტერატურულ პროცესებში მონაწილეობა (კონკურსები, ფესტივალები და სხვ.). ცხადია, საინტერესოა მუდმივად მოვლენების ცენტრში ყოფნა და ასევე ზედმეტად საპასუხიმგებლოც.
– არის თუ არა საჭირო მოქმედი პიარმენეჯერისთვის პროფესიული განვითარება?
– მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი პროფესიით ვმუშაობ, მაქვს პრაქტიკული გამოცდილება და თეორიული ცოდნა, მუდმივად ვცდილობ პროფესიულ განვითარებას. ხშირად ვესწრები სემინარებსა და მასტერკლასებს. ძალიან საინტერესო იყო ამერიკელი, დარგის ცნობილი სპეციალისტის, ამერიკის პიარასოციიაციის წევრის დენის ლ. უილკოქსისთან შეხვედრები, ასევე ამერიკელი პიარსპეციალისტის მეთ გონრიგის მასტერკლასი, სფეროს თანამედროვე განვითარების შესახებ, ჰოლანდიელი ექსპერტისა და ამსტერდამის უნივერსიტეტის პროფესორის კლარენს ვ.დ. პუტეს მოხსენება და სხვ. განვითარებული ქვეყნების საერთაშორისო პრაქტიკოსების გამოცდილების გაზიარება დარგის განვითარებას, მართლაც, უწყობს ხელს.
– ალბათ თქვენთვის უპირატესობაა, რომ მუშაობთ გამომცემლობაში, რომელმაც გამოსცა პიარისა და მარკეტინგის თანამედროვე სახელმძღვანელოები?
– უმნიშვნელოვანესია პროფესიული ლიტერატურის არსებობა მშობლიურ ენაზე, რომელიც აუცილებლელია როგორც სტუდენტებისთვის, ასევე მოქმედი პიარმენეჯერებისთვისაც. „დიოგენემ“ გამოსცა „საზოგადოებასთან ურთიერთობა: სტრატეგია და ტაქტიკა“ და „რეკლამა და პრომოცია, ინტეგრირებული მარკეტინგული კომუნიკაციების ხედვა“. ეს ორი თანამედროვე საერთაშორისო საუნივერსიტეტო სახელმძღვანელო საფუძვლიან ინფორმაციას გვაწვდის პიარისა და მარკეტინგის შესახებ. ფერადი ილუსტრაციები, წარმატებული კომპანიების პიარაქტივობების დაგეგმვა, განხორციელება და შედეგის მონიტორინგი გასათვალისწინებელი მაგალითებია ქართული ბრენდებისთვის.
– რამდენად მნიშვნელოვანია შენთვის PRოცესი, PRაქტივობა და PRსპეციალისტის როლი ამ საქმეში?
– პიარპროცესი პიარაქტივობისა და პიარსპეციალისტის გარეშე წარმოუდგენელია. უნდა არსებობდეს პროცესი, რომ დაგეგმო PRაქტივობა. ამ ეპოქაში საზოგადოებასთან ურთიერთობის გარეშე ვერ წარმომიდგენია ბრენდის არსებობა. კომპანიები სხვადასხვა საკომუნიკაციო არხებს იყენებენ სამიზნე აუდიტორიასთან ურთიერთობისთვის. უფრთხილდებიან, ინარჩუნებენ და აფართოვებენ თავიანთი პროდუქციის მომხმარებლებს და პოტენციურ მომხმარებლებს. არსებობენ ორგანიზაციები, მაგალითად, სამინისტროები, რომელთაც არ ჰყავთ მომხმარებელი, მაგრამ მათ მაინც სჭირდებათ პიარსპეციალისტი, რათა იმუშაონ ორგანიზაციის რეპუტაციაზე. საყურადღებო და საფრთხილოა პიარსტრატეგიის შემუშავება, შესაძლოა, არასწორად დაგეგმილი პიარი უკუპროცესი იყოს ორგანიზაციისთვის. მაგალითად, ამერიკაში „პეპსის“ ქარხანამ ფეხბურთის მატჩზე დასასწრები 50 000 ბილეთი იყიდა და უფასოდ დაარიგა, მაყურებლის რაღაც ნაწილს არ შეხვდა ბილეთები და ამიტომ მათ „პეპსი“ პროტესტის ნიშნად დაღვარეს და ხმამაღლა ყვიროდნენ, რომ „პეპსი“ ცუდია. იმის გამო, რომ კომპანიის რეპუტაციაზე ეს ცუდად იმოქმედებდა, „პეპსის“ ქარხანამ კიდევ იყიდა ბილეთები და საპროტესტო აქციის მონაწილეებსაც დაურიგა. ასე, რომ ერთი შეხედვით ადვილად დასაგეგმი პიარაქტივობა შესაძლოა, უკუპროცესი იყოს მთავარი მიზნის განსახორციელებლად, ამიტომაც პიარსპეციალისტის გამოცდილება, უნარ-ჩვევები და სწორად გაწერილი გეგმა ხშირად გადამწყვეტია PRოცესში.
მზევინარ ხუციშვილი
კომენტარები
- რეკლამა -
