მოჩვენებები ტოკიოს მეტროში — იაპონური ურბანული ლეგენდებიდან
ტოკიო — ცათამბჯენებით სავსე მეგაპოლისი, სადაც ტექნოლოგიური პროგრესი და უძველესი ტრადიციები ერთმანეთში იხლართება. ქალაქი, რომელსაც არასდროს სძინავს, ინახავს ათასობით ლეგენდას, განსაკუთრებით კი, მიწისქვეშეთში, მეტროში, სადაც ადამიანები ამტკიცებენ, რომ შეხვდნენ იმას, რაც თვალს არ უნდა დაენახა…
იაპონურ კულტურაში მოჩვენებები — ანუ იურეი — ყოველთვის მნიშვნელოვან როლს თამაშობდნენ. ისინი მიიჩნევიან დაღუპულთა სულებად, რომლებსაც სულიერი სიმშვიდე არ აქვთ და ამ სამყაროში დარჩენას ცდილობენ. ლეგენდების თანახმად, ხშირად მოჩვენება ჩნდება იქ, სადაც ტრაგედია მოხდა ან ძლიერი ემოციური კავშირი დარჩა.
მეტროსადგურები, რომლებიც ლეგენდებში გვხვდება
აკასაკა-მიცუკე (Akasaka-Mitsuke) – ამ სადგურთან დაკავშირებული ლეგენდა ამბობს, რომ ღამის საათებში უკნიდან ვიღაცის ფეხის ხმა გესმის, მაგრამ როდესაც ბრუნდები — არავინ არის. ზოგი ამტკიცებს, რომ იქ ოდესღაც თვითმკვლელობა მოხდა.
კიობაში (Kyobashi) – ძველი სადგური, რომელიც ახლა მეტწილად მიტოვებულია, იდუმალ ისტორიებს ინახავს. ლეგენდის თანახმად, აქ ხშირად ჩანს ახალგაზრდა ქალი თეთრ კიმანოში, რომელიც იდუმალი ღიმილით გიყურებს და შემდეგ უკვალოდ ქრება.
ომოიდე იოკოჩო (Omoide Yokocho) – მეტროსთან ახლოს მდებარე ვიწრო ქუჩა, სადაც მრავალი ხანძარი და უბედურება მოხდა. ამბობენ, ღამით აქ „დამწვარი სახეების“ მქონე სილუეტები გადაადგილდებიან.
ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული, უახლესი ლეგენდა აღწერს შემთხვევას, როდესაც მგზავრი მარტო რჩება ვაგონში და ხედავს, რომ გვერდით ადამიანი ჩამოუჯდა… თუმცა, მის სახეს ვერ ხედავს. ცოტა ხნის შემდეგ მას ხმას ესმის: „არ გაბედო უკან მოხედვა“. ლეგენდის თანახმად, ვინც უკან იხედება, ან გონებას კარგავს, ან რაიმეთი ავადდება.
ბოლო წლებში TikTok-ზეც გავრცელდა რამდენიმე ვიდეო, სადაც ადამიანები ამტკიცებენ, რომ მეტროში მოჩვენებები დაინახეს. ზოგ ვიდეოს ეტყობა, რომ ნამდვილად გაყალბებულია, მაგრამ ეს ლეგენდას მაინც ვერ აზიანებს, მით უფრო, რომ იაპონიაში საზოგადოების ნაწილი მოჩვენებების არსებობას არც გამორიცხავს.
ტოკიოს მეტროს ლეგენდები იაპონური კულტურისა და თანამედროვეობის საოცარი შერწყმაა. ეს არ არის მხოლოდ საშიში ისტორიები — ეს ერთგვარი არის ისტორიული მეხსიერება, კოლექტიური შიში და ურბანული სიმბოლოებია.