პერსონა

„ვერ გეტყვი, რომ ჩემთვის სანატრელი პროფესია იყო ბიბლიოთეკარობა. არჩევანი უცხო ენებს მივანიჭე, მაგრამ ვერ ჩავირიცხე. რატომღაც, ცოტა უცნაურ და საინტერესო პროფესიად მომეჩვენა ბიბლიოთეკარობა და ამ მიმართულებით ჩავაბარე. თუმცა, იმედი გამიცრუვდა.…

   „ამ სპორტის ძალიან ლამაზ სახეობაში ჩემი ინიციატივით მოვხვდი. გახსოვთ, ალბათ, მაშინ ხშირად იყო დიდი ჩემპიონატების ტრანსლაციები და ძალიან მომწონდა. მშობლებს სულ ვთხოვდი, მათ შეასრულეს ჩემი ბავშვური ოცნება და მიმიყვანეს თბილისის საციგურაო…

    „კინო ბავშვობიდან მიყვარს. რამდენიმე, მათ შორის გერმანელი რეჟისორის შავ-თეთრმა ფილმმა დიდი გავლენა მოახდინა ჩემზე. სამწუხაროდ, სარეჟისორო ფაკულტეტი არ დამიმთავრებია. როგორც საქართველოში ხდება, ჩემს შემთხვევაშიც მშობლებმა მიიღეს…

        „წერა დავიწყე, ისე, როგორც ყველა იწყებს. არაფერი განსაკუთრებული ამაში არ არის.  ერთ დღეს ადგები, გინდა შენი გრძნობები თუ ემოციები გამოხატო და პოულობ გამოხატვის ხერხს. ვიღაც ხატავს, ვიღაც მუსიკას უკრავს, ფეხბურთს თამაშობს. ჩემთვის ეს…

„ბუნდოვნად მახსოვს, რომ 5-6 წლის ვიყავი, მამამ რუსთაველის თეატრში სპექტაკლზე წამიყვანა.  სპექტაკლში აკაკი ხორავა და აკაკი ვასაძე თამაშობდნენ. მას შემდეგ, სულ ვფიქრობდი, რომ თეატრში მუშაობა მინდოდა. ჩავაბარე თეატრალური ინსტიტუტის სამსახიობო…

პატარა კარავი, საძილე ტომარა, სამყოფი საჭმელ-სასმელი, ფანარი, რუკა და ალბათ ბევრი სხვაც. ეს ის ატრიბუტებია, რომლებიც სულ თან დააქვს.  ფეხით  მოვლილი საქართველოს კუთხე-კუნჭულები  ბუნების სილამაზესთან ზიარება, ახალ-ახალი აღმოჩენები და ბევრი…

   „ჩვენ არ უნდა ვიყოთ ორიენტირებულნი ისეთ თემებზე, რომლითაც ადამიანებს ხასიათს და ნერვებს გავუფუჭებთ, პირად ან საზოგადო ცხოვრებას დავუნგრევთ. სამყარო ბევრი რაღაცის, მათ შორის ადამიანურობის  კრიზისს განიცდის. ისედაც სტერსულ 21-ე საუკუნეში  …

„5 წლის ვიყავი, ძილის დროს რაღაც მონახაზებს ვაკეთებდი ჰაერში. მშობლები გაკვირვებულები იყვნენ და ხუმრობდნენ, დირიჟორობას აპირებსო? შეიძლება ითქვას, პირველად პაპაჩემმა დაიჯერა, რომ მხატვარი გავხდებოდი. სოფელში ყოფნის დროს ერთ-ერთი ამბავი…