კატეგორია

პერსონა

პერსონა

„ყველა ადამიანი თავის შემოქმედებაში საკუთარ თავს დებს…“

„ბავშვობაში ვხატავდი, მაგრამ ვთვლიდი, რომ იმდენი მონაცემი არ მქონდა, პროფესიულ გზას შევდგომოდი. გარდა ამისა, ყოველთვის მაინტერესებდა ხელოვნების ისტორია. მინდოდა უფრო მეტი მცოდნოდა მხატვრების, ფერწერის შესახებ, ახლოს ვყოფილიყავი…

რუსუდან –მეტრეველი –ჭელიძე: საკუთარი ხელით შექმნილი სამოთხიდან ზეციურ სამოთხემდე!

მისაღებ ოთახში კარადის თავზე კერამიკის ნივთებს მოვკარი თვალი. ჩემი მზერა ერთ-ერთ ნივთს დიდხანს შერჩა. საოცარი გამომსახველობით შექმნილ თიხის ფიგურას მსუბუქი იუმორი, ფერთა მკვეთრი შეხამება სიცოცხლეს მატებდა და გასაოცარ კომპოზიციას ქმნიდა...…

„მინდა ვიყო წარმატებული და ბედნიერი…“

„ბავშვობიდან ვხატავდი. სკოლაში მასწავლებელმა შეამჩნია ჩემი ნიჭი და მშობლებს რჩევა მისცა, სამხატვრო სკოლაში შევეყვანე. მშობლემაც გაითვალისწინეს მასწავლებლის რჩევა. მეორე კლასიდან შევედი სამხატვრო სკოლაში და ათწლედი დავამთავრე. მერე უკვე…

„ჩემი იდეები იმდენად ბევრია, შეუძლებელია ერთი ცხოვრება მეყოს…“  

„პროფესიით ექიმი ვარ. სამედიცინო ინსტიტუტი წარმატებით დავამთავრე. სიმართლე გითხრათ, მე ჩამოყალიბებული არ ვიყავი, რა მინდოდა. ამიტომ, ოჯახმა მიიღო გადაწყვეტილება, რომ მომავლისთვის ექიმის პროფესია უფრო პერსპექტიული იქნებოდა...“ - ხელოვანი…

„ქალი სამკაულის გარეშე იგივეა, რაც ნახატი ჩარჩოს გარეშე…“

„დიდი ხნის განმავლობაში ვფიქრობდი და ვარჩევდი პროფესიას. რადგან ძალიან მომწონდა აქტიური ცხოვრება, გადავწყვიტე ჟურნალისტი გავმხდარიყავი. რატომღაც ვიფიქრე, რომ ჩემს ხასიათს შეესაბამებოდა. ამიტომ, ახალციხის სახელმწიფო უნივერსიტეტის…

„ჩემმა სამკაულებმა თავდაჯერებულობა შემმატა…“

ხატვა, პლასტელინი, გობელინი, ქარგვა, ყაისნაღით ქსოვა - სკოლამ და ბავშვობის წლებმა გაიარა. მომავალი იმედი მოსე თოიძის სახელობის სამხატვრო პროფესიული სწავლების ცენტრი იყო.  „ხელოვნება ყოველთვის ძალიან მიყვარდა და სწავლის გაგრძელების დიდი…

„მინდა ვიყო წარმატებული ჩემი ქვეყნისთვის“…

 „ხატვა ძალიან პატარამ დავიწყე. სტიმული ჩემმა დამ მომცა, რომელიც ძალიან კარგად ხატავდა, თუმცა მე ეს გზა გავაგრძელე, მან არა. ცოტა რომ წამოვიზარდე, მშობლებმა სამხატვრო სკოლაში მიმიყვანეს. ათწლედის დამთავრების შემდეგ, თბილისის სამხატვრო…

„მირჩევნია ვიჯდე, ოღონდ სხვა საქმე არ ვაკეთო…“

„არჩევანის წინაშე არასდროს ვმდგარვარ. შინაგანი ინტერესი სულ ამ საქმის მიმართ მქონდა. მთელი ბავშვობა ფაქტობრივად ის ვიყავი, რაც ახლა ვარ, უბრალოდ არ მქონდა ეს ნამუშევრები და ცოდნა, რაც ახლა მაქვს. არ ვიცი, როგორ გაჩნდა ამ საქმის მიმართ…

„ნახატი ისეთი რაღაცაა, დრო მოვა და თავის სათქმელს აუცილებლად იტყვის…“

„სამი წლიდან ვხატავ. დედა ორსულად იყო და რატომღაც ვხატავდი დაიკოს. ცოტა სასაცილო ისტორიაა, მაგრამ ჩემი შემოქმედებითი ცხოვრება, სწორედ ამ პერიოდიდან იწყება. სკოლის პერიოდში არაერთი გამოფენა იყო, თუმცა გადაწყვეტილი მაინც არ მქონდა, რომ ხატვას…

„გვჭირდება შენობა, ახალი სპექტაკლები და უფრო მეტი წარმატება…“

„ვერ გეტყვით, რომ მსახიობობა ჩემი ბავშვობის ოცნება იყო. ჭიათურაში მუსიკალურ სკოლაში ვსწავლობდი. თბილისში ჩამოსულმა კონსერვატორიის „ნიჭიერთა ათწლედში“ ჩავაბარე. სწორედ ამ პერიოდში დავიწყე სპექტაკლებზე სისტემატური სიარული და არა მხოლოდ…