„რა სიმშვიდეა, ქალბატონო“ – 2 დეკემბერი ენვერ ნიჟარაძის დაბადების დღეა (ვიდეო)

პოეტი, დრამატურგი, ლიტერატურათმცოდნე ენვერ ნიჟარაძე დაიბადა  1946 წლის 2 დეკემბერს, ლენტეხში.  მას 74 წელი შეუსრულდა.
1964 წელს დაამთვრა ქუთაისის 23-ე სშუალო სკოლა, ოქროს მედლით. 1964-1966 წლებში თამაშობდა ქუთაისის „ტორპედოს“ ოსტატ ფეხბურთელთა გუნდში, ანდრო ჟორდანიას უფროსი მწვრთნელობისას.
1977 წელს დაამთვრა თბილისის სახელმწიფო უნივერისტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი, წითელი დიპლომით.
1982-1988 წლებში მუშობდა ჟურნალ „დილის“ მთავარ რედაქტორად, 1988-1991 წლებში კი – მწერალთა კავშირის მდივნად.
1991 წელს დაინიშნა საქართველოს მთავრობის თამჯდომარის მოადგილედ. სახელმწიფო გადატრიალებისა და ეროვნული ხელისუფლების ჩამოგდების შემდეგ მონაწილეობდა წინააღმდეგობის მოძრაობაში.
1995 წელს ოჯახთან ერთად წავიდა ემიგრაციაში, სადაც იმყოფებოდა 19 წელი.
2014 წლის სექტემბერში დაბრუნდა სამშობლოში.
გამოცემული აქვს უამრავი პოეტური კრებული.
მას ეკუთვნის ცნობილი ლექსი „რა სიმშვიდეა, ქალბატონო“, რომელიც კომპოზიტორმა ნუგზარ ჩხაიძემ აამღერა:

რა სიმშვიდეა, ქალბატონო…
 
რა სიმშვიდეა, ქალბატონო, რა სიმშვიდეა,
ნიავმა წყნარად გადაფურცლა ძველი რვეული,
თითქოს შებრუნდა დრო და წლები უკან მიდიან,
მოგონებები მოფრინავენ სიზმარეული.
 
მოლისფერ ტბაში გამოცურდნენ თეთრი გედები
და დაიწინწკლა ზეცის სარკე სისხლის მარჯნებით,
მაშინ უფლისწულს და დედოფლის გვირგვინს ეძებდით
და მოკვდავთაგან ვეღარავის ვეღარ ამჩნევდით.
 
ის თქვენს ქუჩაზე დადიოდა სახით მწუხარით
და თოვლში მდგარი მხოლოდ თქვენზე ფიქრში თბებოდა,
სულ ერთი სიტყვა, სიტყვა მაინც რად არ უთხარით,
გეთქვათ და თუნდაც ჯოჯოხეთში წამოგყვებოდათ.
 
ო, რატომ მისი გულის ფეთქვა არ მოისმინეთ,
რად არ იხილეთ მშვენიერი მხარე – ლამანჩა,
სადაც ცხოვრობდა და ებრძოდა ქარის წისქვილებს
და არაფერი ლექსის გარდა სხვა არ გააჩნდა,
 
კი იყო, იყო დიდი ხნის წინ ეს ყველაფერი,
მაგრამ წარსული გრიგალებმა თოვლში დამარხეს,
ნუთუ თქვენ ტირით, ქალბატონო, არა, ცრემლები
სულ არ შეშვენის თქვენს ღირსებას და სიამაყეს.
 
ახლა დაგნათით მილეული მთვარე თითბერის,
გობელენებზე მოიწყინეს თეთრმა ვარდებმა,
მთელი სამყარო იფარება თოვლის ფიფქებით,
არც თქვენ და არც მას აღარავინ შეგიყვარდებათ.
 
ხომ არ შეგცივდათ, ქალბატონო, ხომ არ შეგცივდათ,
წინ ჯერ გზა გელით იქით, სადაც ზეცის კიდეა,
ჩამოდის თოვლი, განუწყვეტლივ ბარდნის ზეციდან,
ჩამოდის თოვლი, იბინდება და სიმშვიდეა.
ენვერ ნიჟარაძე

 

კომენტარები

კომენტარი

- რეკლამა -

სხვა სიახლეები