კატეგორია

პერსონა

პერსონა

„…აქ, სწორედ ახლა, ვენაში“! – რა საიდუმლოს ინახავს პიანისტის დღიური?  

„ბედნიერი დღე გათენდა. უმშვენიერესი ვენა... დიახ! დღეს ამ ქალაქში ჩამოვფრინდი, რათა თვით გენიის სახლ-მუზეუმში სოლო კონცერტი გავმართო. ახლა იმ წიგნაკში ვწერ, რომელიც მოცარტის სახელს ატარებს“... – პიანისტის დღიური კონცერტამდე ცოტა ხნით ადრე…

„მაინც მიყვარს ყველა, ვისაც უღალატია“…

მთელი ცხოვრება საბავშვო ჟურნალისტიკას ემსახურა... გაზეთს, რომელიც მომავალ ჟურნალისტებს, მწერლებს, კულტურის სხვადასხვა სფეროში მოღვაწე თაობებს უზრდიდა ქვეყანას.  დღეს ასეთი გაზეთი რატომღაც აღარ სჭირდებათ... გული სწყდება, რომ დროებასთან ერთად…

„თავად პრიმაკოვს კინაღამ მოვპარე პალტო“…

მშობლებმა ვაჟას „ბახტრიონის“ გმირის, ლელას სახელი დაარქვეს. ოპერის თეატრის გარემოში გაიზარდა, სადაც მამა რეჟისორი იყო, ხოლო ბიძა ცნობილი საოპერო მომღერალი - ზურაბ ანჯაფარიძე. პირველი საშუალო სკოლა ოქროს მედალზე დაამთავრა და რატომღაც,…

„არ მიყვარს მოწყვეტილი ყვავილი“ – მსახიობი, რომლისთვისაც თეატრი სახლია

თეატრი მისთვის სახლივითაა... ბავშვობიდან დაწყებული სიყვარული უფრო ლამაზად გაგრძელდა, რამაც თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტამდე მიიყვანა. შემდეგ იყო საინტერესო როლებიც,  კინემატოგრაფიის საკავშირო ინსტიტუტი და დიდი წარმატებაც... ამბობს, რომ…

„როგორც საკუთარმა დედამ, ისე გავაცილე ჩემი ოჯახიდან, ჩოხაში ჩაცმული, გაქრისტიანებული ტაოელი…

ხევის სიყვარული თან სდევდა მუდამ - ბედნიერ ბავშვობაშიც და უცხოეთის ტკივილიან გზებზეც...  განსაცდელი ფეხდაფეხ სდევდა, მაინც ბოლომდე ზიდა ქალის, მეუღლისა და დედობის ტვირთი... შორეულ ირლანდიაშიც სამშობლოს სახელი და ღირსება მისთვის უმთავრესი…

„უხმოდ მეუბნებიან, დაგვხატეო“…

დაიბადა თბილისში. როგორც ხუმრობით ამბობს,  ვაკის პარკში, ბაღში... 57-ე საჯარო სკოლა, შემდეგ კი, 1991 წელს, სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტის სტომატოლოგიური ფაკულტეტი  დაამთავრა. თითქმის 20 წელია სტომატოლოგად მუშაობს და ექიმების ოჯახის…

„…როცა აღარ ვიქნები, საწერ-კალამი გამატანეთ“ – ჟურნალისტი და მსახიობი, რომელიც  სოფიკო…

სცენა და მიკროფონი მისი სტიქიაა, ესტრადის მსახიობმა არანაკლებ საინტერესო და რისკიანი გზა განვლო ჟურნალისტიკაში. ამბობს, რომ წერა მისი ჰობია და რომ თავის აზრს და პოზიციას მუდამ ასაჯაროებს, მაგრამ ვერაფერს რომ შველის,  ეს უფრო სტკივა. „ერთი…

რა მოჩანს 202D  აუდიტორიის ფანჯრიდან? – ტყის ფოთლებში მზის სხივებით დაკოპლილი  შველის ამბავი

„ვისაც „ტირილამდე მოგენატრათ ყოჩივარდები", გამურული თითებით შემწვარი კარტოფილის მირთმევა, ნესტიანი შეშის კვამლით აცრემლებული თვალები, დანისლული თბილისისა და მარაბდის ხედები, იქნებ, კვირას უძოს მონასტერში ავსულიყავით, წყნეთის ბოლო…

ტყვეობის 52-დღიანი ქრონიკა – „მანანა ანუა“:  ნაბიჯი აფხაზებისკენ

დაიბადა და გაიზარდა ჟურნალისტების ოჯახში (მამა - ელგუჯა ლებანიძე, დედა - ლამარა ესართია). დაამთავრა თბილისის ივ. ჯავახიშვილის სახელობის უნივერსიტეტის ჟურნალისტიკის ფაკულტეტი. 1990-1997 წლებში იყო პირველი ქართული ყოველკვირეული დამოუკიდებელი…

„გაგრაში, საღამო ხანს, სახლთან ავტომანქანა გაჩერდა –   შინდისფერი კაბით, მარინა ვლადი და…

პროფესიით თეატრმცოდნეა. შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრალური ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ მშობლიურ რაიონს დაუბრუნდა. მუშაობდა: რაიონულ გაზეთში, რადიოში, უნივერსიტეტის სიღნაღის ფილიალში, კერძო სკოლებში, სანდრო ახმეტელის მუზეუმში, ერთ დროს…