პერსონა

„დიდი ხნის განმავლობაში ვფიქრობდი და ვარჩევდი პროფესიას. რადგან ძალიან მომწონდა აქტიური ცხოვრება, გადავწყვიტე ჟურნალისტი გავმხდარიყავი. რატომღაც ვიფიქრე, რომ ჩემს ხასიათს შეესაბამებოდა. ამიტომ, ახალციხის სახელმწიფო უნივერსიტეტის…

ხატვა, პლასტელინი, გობელინი, ქარგვა, ყაისნაღით ქსოვა - სკოლამ და ბავშვობის წლებმა გაიარა. მომავალი იმედი მოსე თოიძის სახელობის სამხატვრო პროფესიული სწავლების ცენტრი იყო.  „ხელოვნება ყოველთვის ძალიან მიყვარდა და სწავლის გაგრძელების დიდი…

 „ხატვა ძალიან პატარამ დავიწყე. სტიმული ჩემმა დამ მომცა, რომელიც ძალიან კარგად ხატავდა, თუმცა მე ეს გზა გავაგრძელე, მან არა. ცოტა რომ წამოვიზარდე, მშობლებმა სამხატვრო სკოლაში მიმიყვანეს. ათწლედის დამთავრების შემდეგ, თბილისის სამხატვრო…

„არჩევანის წინაშე არასდროს ვმდგარვარ. შინაგანი ინტერესი სულ ამ საქმის მიმართ მქონდა. მთელი ბავშვობა ფაქტობრივად ის ვიყავი, რაც ახლა ვარ, უბრალოდ არ მქონდა ეს ნამუშევრები და ცოდნა, რაც ახლა მაქვს. არ ვიცი, როგორ გაჩნდა ამ საქმის მიმართ…

„სამი წლიდან ვხატავ. დედა ორსულად იყო და რატომღაც ვხატავდი დაიკოს. ცოტა სასაცილო ისტორიაა, მაგრამ ჩემი შემოქმედებითი ცხოვრება, სწორედ ამ პერიოდიდან იწყება. სკოლის პერიოდში არაერთი გამოფენა იყო, თუმცა გადაწყვეტილი მაინც არ მქონდა, რომ ხატვას…

„ვერ გეტყვით, რომ მსახიობობა ჩემი ბავშვობის ოცნება იყო. ჭიათურაში მუსიკალურ სკოლაში ვსწავლობდი. თბილისში ჩამოსულმა კონსერვატორიის „ნიჭიერთა ათწლედში“ ჩავაბარე. სწორედ ამ პერიოდში დავიწყე სპექტაკლებზე სისტემატური სიარული და არა მხოლოდ…

„თუ ოდნავ მაინც გიყვარს შენი საქმე, ნებისმიერ სირთულეს გადალახავ. მაშინ, როცა მაყურებელს სიამოვნებას ანიჭებ შენი ცეკვით, ეს განცდა ყველაფერს გადაწონის". - მოსკოვის დიდი თეატრის ბალერინა, ანა ტურაზაშვილი. - როგორ დაიწყე საბალეტო კარიერა...…

„პატარაობიდან, როგორც ყველა ბავშვი, ისე ვხატავდი. შენახულიც მაქვს ის ნამუშევრები. პირველი ნახატი -„ბოქსიორი“ ოთხი წლისამ  დავხატე. მეცხრე კლასის დამთავრების შემდეგ, ჯერ იაკობ ნიკოლაძის სახელობის სამხატვრო სკოლა, შემდეგ კი თბილისის სამხატვრო…

„მსახიობების ოჯახში დავიბადე. მთელი ბავშვობა სულ მესმოდა რეპეტიცია, წინასაპრემიერო ჩვენება, პრემიერა, გასტროლი, ფაქტობრივად, თეატრში გავიზარდე და არჩევანი არც მქონდა. თუმცა, სკოლა რომ დავამთავრე და ოჯახში ვთქვი, თეატრის რეჟისორი უნდა…

მხატვარი რამაზ (არცეველი) ყაზიშვილი სპორტსმენი იყო. შტანგაზე გიორგი ასანიძესთან დადიოდა. თავის ტრავმის შემდეგ, სპორტს თავი დაანება და, როგორც თავად ამბობს, როგორი უცნაურიც არ უნდა იყოს, ხატვა დაიწყო. პირველად წიგნიდან ვეფხვისა და მოყმის…