კატეგორია

პერსონა

პერსონა

„ჩემმა სამკაულებმა თავდაჯერებულობა შემმატა…“

ხატვა, პლასტელინი, გობელინი, ქარგვა, ყაისნაღით ქსოვა - სკოლამ და ბავშვობის წლებმა გაიარა. მომავალი იმედი მოსე თოიძის სახელობის სამხატვრო პროფესიული სწავლების ცენტრი იყო.  „ხელოვნება ყოველთვის ძალიან მიყვარდა და სწავლის გაგრძელების დიდი…

„მინდა ვიყო წარმატებული ჩემი ქვეყნისთვის“…

 „ხატვა ძალიან პატარამ დავიწყე. სტიმული ჩემმა დამ მომცა, რომელიც ძალიან კარგად ხატავდა, თუმცა მე ეს გზა გავაგრძელე, მან არა. ცოტა რომ წამოვიზარდე, მშობლებმა სამხატვრო სკოლაში მიმიყვანეს. ათწლედის დამთავრების შემდეგ, თბილისის სამხატვრო…

„მირჩევნია ვიჯდე, ოღონდ სხვა საქმე არ ვაკეთო…“

„არჩევანის წინაშე არასდროს ვმდგარვარ. შინაგანი ინტერესი სულ ამ საქმის მიმართ მქონდა. მთელი ბავშვობა ფაქტობრივად ის ვიყავი, რაც ახლა ვარ, უბრალოდ არ მქონდა ეს ნამუშევრები და ცოდნა, რაც ახლა მაქვს. არ ვიცი, როგორ გაჩნდა ამ საქმის მიმართ…

„ნახატი ისეთი რაღაცაა, დრო მოვა და თავის სათქმელს აუცილებლად იტყვის…“

„სამი წლიდან ვხატავ. დედა ორსულად იყო და რატომღაც ვხატავდი დაიკოს. ცოტა სასაცილო ისტორიაა, მაგრამ ჩემი შემოქმედებითი ცხოვრება, სწორედ ამ პერიოდიდან იწყება. სკოლის პერიოდში არაერთი გამოფენა იყო, თუმცა გადაწყვეტილი მაინც არ მქონდა, რომ ხატვას…

„გვჭირდება შენობა, ახალი სპექტაკლები და უფრო მეტი წარმატება…“

„ვერ გეტყვით, რომ მსახიობობა ჩემი ბავშვობის ოცნება იყო. ჭიათურაში მუსიკალურ სკოლაში ვსწავლობდი. თბილისში ჩამოსულმა კონსერვატორიის „ნიჭიერთა ათწლედში“ ჩავაბარე. სწორედ ამ პერიოდში დავიწყე სპექტაკლებზე სისტემატური სიარული და არა მხოლოდ…

„ხელოვნება საკუთარი თავის გამოხატვის ერთ-ერთი საუკეთესო საშუალებაა“

„თუ ოდნავ მაინც გიყვარს შენი საქმე, ნებისმიერ სირთულეს გადალახავ. მაშინ, როცა მაყურებელს სიამოვნებას ანიჭებ შენი ცეკვით, ეს განცდა ყველაფერს გადაწონის". - მოსკოვის დიდი თეატრის ბალერინა, ანა ტურაზაშვილი. - როგორ დაიწყე საბალეტო კარიერა...…

„მინდა, ჩემი შემოქმედებით ადამიანებს სიყვარული დავანახვო…“

„პატარაობიდან, როგორც ყველა ბავშვი, ისე ვხატავდი. შენახულიც მაქვს ის ნამუშევრები. პირველი ნახატი -„ბოქსიორი“ ოთხი წლისამ  დავხატე. მეცხრე კლასის დამთავრების შემდეგ, ჯერ იაკობ ნიკოლაძის სახელობის სამხატვრო სკოლა, შემდეგ კი თბილისის სამხატვრო…

„თეატრი თამამი ადამიანების ადგილია, სადაც ხმამაღლა უნდა ვიყვიროთ იმ პრობლემებზე, რაც…

„მსახიობების ოჯახში დავიბადე. მთელი ბავშვობა სულ მესმოდა რეპეტიცია, წინასაპრემიერო ჩვენება, პრემიერა, გასტროლი, ფაქტობრივად, თეატრში გავიზარდე და არჩევანი არც მქონდა. თუმცა, სკოლა რომ დავამთავრე და ოჯახში ვთქვი, თეატრის რეჟისორი უნდა…

„მინდა ხალხი დათბეს, უყვარდეთ ერთმანეთი და ხელოვნება…“

მხატვარი რამაზ (არცეველი) ყაზიშვილი სპორტსმენი იყო. შტანგაზე გიორგი ასანიძესთან დადიოდა. თავის ტრავმის შემდეგ, სპორტს თავი დაანება და, როგორც თავად ამბობს, როგორი უცნაურიც არ უნდა იყოს, ხატვა დაიწყო. პირველად წიგნიდან ვეფხვისა და მოყმის…

„მე ერთი უბრალო სოხუმელი ბიჭი ვარ, რომელსაც თეატრი უყვარს…“

„აფხაზეთის ომის შემდეგ, ქალაქ ფოთში მოვხვდი, გარკვეული პერიოდი იქ ვცხოვრობდი ოჯახთან ერთად. ფაქტობრივად, ფოთის თეატრში გავიზარდე, ამიტომ ამ თეატრის თითოეული მსახიობი ჩემი ოჯახის წევრია. მათთან ერთად და მათ ხელში გავიზარდე, რამაც ჩემი…