„ჩვენს მიმართ ღიად ისმის მუქარის შემცველი განცხადებები“ – ინტერვიუ მოსამართლე სერგო მეთოფიშვილთან
დეპუტატები, რომლებმაც „ქართული ოცნება“ სასამართლო სისტემაში შექმნილი ვითარების მიზეზით დატოვეს, მათთვის „მიუღებელ“ მოსამართლეთა შორის იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს წევრის და თბილისის საქალაქო სასამართლოს უვადო მოსამართლის, სერგო მეთოფიშვილის გვარსაც ასახელებენ. მეტიც, „ქართული ოცნებიდან“ გასულმა სამმა დეპუტატმა ეკა ბესელიამ, გედევან ფოფხაძემ და ლევან გოგიჩაიშვილმა მოსამართლეების – სერგო მეთოფიშვილისა და დიმიტრი გვრიტიშვილის წინააღმდეგ იუსტიციის უმაღლეს საბჭოს საჩივრით მიმართეს. დეპუტატები მიიჩნევენ, რომ ამ მოსამართლეების ბოლო დროინდელი განცხადებები, სამოსამართლო ეთიკურ ნორმებს უხეშად არღვევს, თუმცა “კვირასთვის“ მიცემულ ექსკლუზიურ ინტერვიუში მეთოფიშვილი მის მიმართ გამოთქმულ ბრალდებებს სიცრუეს უწოდებს და აცხადებს, რომ როგორც საბჭოს წევრი ვალდებულია, სასამართლო სისტემა „არაკეთილსინდისიერი პოლიტიკოსებისგან“ და რიგი არასამთავრობოების ბრალდებებისგან დაიცვას.
ინტერვიუში მეთოფიშვილი აღნიშნავს, რომ ბოლო პერიოდში მოსამართლეების წინააღმდეგ ძალადობრივი შინაარსის მუქარები და მოწოდებები ისმის, რაც, მისი თქმით, რეაგირების გარეშე არ უნდა დარჩეს.
-ბატონო სერგო, როდესაც უმრავლესობის უკვე ყოფილი დეპუტატები სასამართლოში არსებულ პრობლემებსა და მათთვის მიუღებელი მოსამართლეების გვარებს ასახელებენ, თქვენკენაც იშვერენ ხელს და ამბობენ, რომ სისტემაში თქვენც არ უნდა იყოთ…
– ამ განცხადებებიდან, განსაკუთრებულად ერთი რამ მაოცებს: ორი წლის განმავლობაში, მე და ეკა ბესელია სამუშაო ჯგუფის ფარგლებში, ერთ მაგიდასთან ვისხედით და მაშინ კონსტრუქციულებს გვეძახდა. მახსოვს, სამუშაო ჯგუფის შექმნის ერთ-ერთი ინიციატორი, სასამართლო რეფორმის ძირითად მიმართულებებზე, თავად ეკა ბესელია იყო, კანონპროექტებზე მუშაობდა, იყო გასვლითი სხდომებიც რეგიონებში, პროექტზე მუშაობისას მიმდინარეობა დისკუსიებიც… ამ ფონზე, ჩნდება კითხვა: დღეს, როცა ეკა ბესელია ჩვენი გვარების ხსენებისას ისტერიკაში ვარდება, მაშინ რატომ არ ჰქონდა ასეთი რეაქცია, როგორ თანამშრომლობდა ჩვენთან, თუ ასეთი მკვეთრად ნეგატიური დამოკიდებულება ჰქონდა?!
მინდა ვთქვა, რომ თავის დროზე ძალიან პროდუქტიულად ვითანამშრომლეთ. იმ ფორმატს თავადაც პოზიტიურად აფასებდა. ჩნდება კითხვა, ადამიანი თუ მიიჩნევს, რომ კონკრეტული მოსამართლე პირსისხლიანია, მასთან ერთად დისკუსიას როგორღა მართავს?! თუ რატომ იჯდა 2 წლის განმავლობაში ჩემთან ერთად ტკბილად მაგიდასთან, ამ კითხვაზე ეკა ბესელიას დღეს პასუხი არ აქვს!
ვფიქრობ, რომ ბესელია უმრავლესობის შიგნით რაღაცა სხვა საკითხმა შეაწუხა, (არც მაინტერესებს ეს რა საკითხია) ისარგებლა იმ ვითარებით, რომ მოსამართლეების საკითხი აქტუალური იყო და უთანხმოების საბაბად სწორედ ეს თემა გამოიყენა. თუმცა, მინდა კიდევ ერთხელ ვთქვა: ვერც ბესელია, ვერც გოგიჩაიშვილი, ვერც ფოფხაძე და ვერც მათი მსგავსი სხვა პოლიტიკოსები ვერ შემაშინებენ. გოგიჩაიშვილის შემთხვევაში, ვიტყვი მხოლოდ ერთს: ის სასამართლო სისტემაზე განაწყენებული ადამიანია. მან თქვა, რომ დაჭრილი დაზარალებული „ჩამიდესო“, ყველაფერი მსმენია: ნარკოტიკის, ვაზნის, იარაღის „ჩადება“, მაგრამ დაჭრილი დაზარალებულის ჯიბეში „ჩადება“ როგორ შეიძლება მოხდეს? თუ მართალია, განაჩენის გადასინჯვაზე განაცხადი რატომ არ შეაქვს? რაც შეეხება გედევან ფოფხაძეს, ის ჩემგან კომენტარის ღირსიც არ არის, ვინაიდან ამბობს, რომ კონკრეტული მოსამართლეები უვადოდ გამწესებას კი არა, უვადოდ დაპატიმრებას ექვემდებარებიანო.
-როგორც ცნობილია, სწორედ ბესელიამ, ფოფხაძემ და გოგიჩაიშვილმა მიმართეს თქვენი და დიმიტრი გვრიტიშილის, წინააღმდეგ იუსტიციის უმაღლეს საბჭოს საჩივრით. დეპუტატები, მიიჩნევენ, თქვენი ბოლოდროინდელი განცხადებები პროფესიულ შეფასებას სცდება და თქვენი მოსაზრებები პოლიტიკურ შეფასებად და ლანძღვად აღიქმება. მწვავე განცხადებების გამო გაკრიტიკებთ არასამთავრობოების ნაწილიც… ამაზე რა კომენტარს გააკეთებდით?
-მე არ მინდა, მოსალოდნელ დისციპლინურ ღონისძიებებთან დაკავშირებით ვისაუბრო. გატარდება თუ არა ეს ღონისძიებები, ეს არის დამოუკიდებელი ინსპექტორის პრეროგატივა და არ მინდა, ჩემმა წინასწარმა შეფასებამ რაიმე ზეგავლენის ეფექტი დატოვოს მასზე. თუმცა, ცალსახად მინდა ვთქვა: საბჭო არ გაჩუმდება. მოსამართლეს თუ აქვს თმენის ვალდებულება, რომ მის მიმართ გამოთქმულ კრიტიკაზე თუნდაც დაუსაბუთებელზე, კომენტარი არ გააკეთოს, საერთაშორისო ორგანიზაციები იუსტიციის საბჭოს რეკომენდაციებში პირდაპირ უწერენ, რომ მსგავს სიტუაციაში სწორედ საბჭომ უნდა დაიცვას მოსამართლე და სასამართლო. რასაც ვაკეთებ კიდ
ეც. ანა დოლიძესთან დაკავშირებით რატომ არ ჩნდება კითხვები, ის უხეშად არღვევს კანონმდებლობას ყოველ სხდომაზე და ყოველ გამოსვლაში. ისეთი მოხელისთვის, როგორიც ანა დოლიძეა, პირდაპირ აკრძალულია იმ შინაარსის განცხადებების გაკეთება, როგორსაც ის აკეთებს. სწორედ ის აკეთებს პოლიტიკურ განცხადებებს! მე თუ ოდესმე ვაკეთებ განცხადებას, ეს არის საპასუხო ხასიათის. მოვიყვან ერთ კონკრეტულ მაგალითს: გამოვიდა ანა დოლიძე და მამუკა ხაზარაძისა და „თი-ბი-სი ბანკის“ საკითხებზე ისაუბრა, მაშინ, როცა საქმის ძიება დასრულებული არ არის, თავად დოლიძე კი საბჭოს წევრია, ის სასამართლო სისტემის ნაწილია. ვთქვათ და, მისი მონიტორინგის ქვეშ მოხვდეს მოსამართლესთან ეს საქმე, მერე სად მიდის?! მაგრამ მას ეს არ აინტერესებს. მუქარაზეა გადასული და გედევან ფოფხაძის მსგავსად აცხადებს, რომ თურმე ჩვენ ციხეში უნდა ვისხდეთ.
–მწვავედ გაკრიტიკებთ არასამთავრობო ორგანიზაციების ნაწილი, თავიანთ განცხადებებში ისინი იშველიებენ კვლევებსაც, რომლებიც მათი თქმით, სასამართლო სისტემაში არსებულ არასახარბიელო ვითარებაზე მიუთითებს. თვლით, რომ რიგი დეპუტატების მსგავსად, მათი შეფასებებიც უსაფუძვლოა?
-„საიას“ თავმჯდომარე, სულხან სალაძე თავის თავს უფლებამდამცველს უწოდებს და ამ დროს აცხადებს, რომ საბჭოს იმ წევრებმა, რომლებმაც უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის კანდიდატურებს დაუჭირეს მხარი, საკუთარი განცხადების საფუძელზე პოსტები უნდა დატოვონო. ამიხსენით, როგორ უნდა დავტოვო პოსტი განცხადების საფუძველზე? ეს იცით რა მავნე პრაქტიკაა? მახსენდება, საკუთარი განცხადების საფუძველზე რომ უშვებდნენ შევარდნაძის და სააკაშვილის დროს ხალხს. გახსოვთ ალბათ, ჩარეცხეს ერთი თაობა… ყველა მექრთამე კი არ იყო, მაგრამ სააკაშვილმა ის თაობა ერთი ხელის მოსმით ჩარეცხა. სწორედ ამას ითხოვს ახლა სულხან სალაძე. რატომღაც მის ამ განცხადებას ყველამ წაუყრუა. ასევე წაუყრუეს იმ ფაქტს, რომ მოსამართლე მამია ფხაკაძემ „რუსთავი 2“-ის ჟურნალისტებს „ეთიკის ქარტიაში“ დავა მოუგო და გამოაშკარავდა, რომ ჟურნალისტებმა სიუჟეტის მომზადებისას ფაქტები დაამახინჯეს და მიჩქმალეს. საუბარია მოსამართლეეების „ფეშენებელური“ სახლების თემაზე გაკეთებულ სიუჟეტზე. გარდა ცრუ ბრალდებებისა, ძალიან გახშირდა ძალადობისკენ მოწოდებები. მაგალითად, ალეკო ელისაშვილმა არაერთი ხმამაღალი მოწოდება გააჟღერა. ამ ადამიანს სხვადასხვა ეპითეტით მოიხსენიებენ… ეს ცალკე თემაა და ჩემი საქმე არც არის, მაგრამ რაც ვიცი, ჩემთვის ის პოლიტიკოსია, რომელიც ამტკიცებს, რომ მოსამართლეების ნაგვის ყუთში „გადაყრას“ ემხრობა.
ელისაშვილი ამბობს, რომ, თურმე, ჯერჯერობით, გაჩერებული ჰყავს ის ხალხი, ვისაც ასეთი სურვილი ამოძრავებს, თუმცა, იმასაც ამბობს, ამ ხალხს დიდხანს ვერ გავაჩერებო. ელისაშვილის შემთხვევაში პროკურატურას მივმართე, სოციალურ ქსელშიც დავწერე, მედიითაც გავაჟღერე ეს, თუმცა პროკურატურა დუმს. საინტერესოა, რატომ არ დაიბარეს და რატომ არ ჰკითხეს, ვინ არის ის ხალხი, ვისზეც ელისაშვილი საუბრობს. მან უნდა დაამტკიცოს, რომ ასეთი ხალხი, ჯგუფი რეალურად ჰყავს, თუ არა და, აღმოჩნდება, რომ ის ცრუობს.
საყურადღებოა, „საერთაშორისო გამჭვირვალობა – საქართველოს“ აღმასრულებელი დირექტორის, ქალბატონი ეკა გიგაურის განცხადებაც. მან თქვა შემდეგი, რომ პირველ რიგში, საზოგადოების ზეწოლით უნდა მოხდეს კლანის წევრების წასვლა სასამართლოდანო. დააკვირდით ფრაზებს, იმ ფონზე, როცა ეკა გიგაური თავის თავს უფლებადამცველს ეძახის. გეკითხებით, მსგავსი პათოსის განცხადებები, რამდენად ადეკვატურია? გიგაურის მხრიდან ჩემი აზრით, ეს ძალადობისკენ მოწოდებაა, რამაც შედეგიც გამოიღო. კერძოდ, ამ მოწოდებიდან ორ დღეში, საღამოს ორი ადამიანი თავს დამესხა, დამემუქრა მეც და ჩემს ოჯახს. ამასთან დაკავშირებით განცხადებაც გავაკეთე, თუმცა რეაგირება არ მოჰყოლია. ამიტომ იქმნება შთაბეჭდილება, რომ ის არა ნეიტრალური, არამედ პოლიტიზირებულია. ჩვენს ქვეყანაში ფეიკნიუსები, არა მედიის, არამედ სწორედ NGO-ების წარმომადგენლების მხრიდან ვრცელდება. ეს არის სამწუხარო რეალობა. დღე და ღამე ატრიალებენ მოსამართლეთა კლანებზე ვიდეო-რგოლებს, არიგებენ ბუკლეტებს, ატარებენ სამარცხვინო ე.წ. კვლევებს, მაგალითად, როცა გიგაურმა სასამართლო სისტემაში კორუფციასთან დაკავშირებით კვლევა ჩაატარა, მიზანმიმართულად მივიდა ყოფილ მოსამართლესთან, რომელსაც ჩვენ არ ვნიშნავთ აგერ უკვე მეხუთე წელია, რადგან ის არის არაკეთილსინდისერი, ასეთი ადამიანის განწყობით იხელმძღვანელა. თქვენი აზრით, როცა მიდიხარ ადამიანთან, რომელსაც წლებია არ ვნიშნავთ მისი არაკეთილსინდისიერების გამო და მას სთხოვ სასამართლოს დახასიათებას, რა პასუხს გაგცემთ. ეს არის კვლევა? თან ამ კვლევებს მერე საერთაშრისო ორგანიზაციებს უგზავნიან და ცდილობენ, ისინიც დაარწმუნონ, რომ დარღვევებს აქვს ადგილი. შეიძლება, ორგანიზაცია, რომლის სახელში სიტყვა „გამჭვირვალობა“ ფიგურირებს ასეთი არაგამჭვირვალე კვლევას ატარებდეს?
ასევე, რეალობასთან კავშირი არ აქვს კოალიცია „დამოუკიდებელი და გამჭვირვალე მართლმსაჯულებისთვის“ მიერ სასამართლო სისტემასთან დაკავშირებით ჩატარებული კვლევის შედეგებს. თავად კითხვები და პასუხების ვარიანტები ისეა ფორმულირებული და შემდეგ მონაცემები დაჯამებული იმ მიმართულებით, რომ ნეგატიური შედეგი დადგეს და სასამართლოში არსებული ვითარება მკვეთრად უარყოფითად იყოს წარმოჩენილი. მე ამაზე კითხვაც დავუსვი კვლევის ავტორებს, კოალიციის წარმომადგენელს, ვერძეულს და პასუხი ვერ გამცეს. სხვას არც არაფერს მოველოდი, ფაქტია, ადგილი აქვს ციფრების ყალბ მანიპულაციას. მათ საიტზე განთავსებულია კვლევა, კითხვების ფორმულირება და ნებისმიერ დაინტერესებულ ადამიანს შეუძლია ნახოს, თუ როგორ არის დაჯამებული შედეგები და რასთან გვაქვს საქმე …
აქვე, ეკა გიგაურთან დაკავშირებით, მინდა, ერთი რამ გავიხსენო, მე 2007- 2008 წლებში სასაზღვრი პოლიციაში ვმუშაობდი, ეკა გიგაური მაშინ სასაზღვრი პოლიციის უფროსის მოადგილე იყო, თანაც გავლენიანი მოადგილე. სწორედ ის კურირებდა ფინანსებს, კადრებს, იურიდიულ სამსახურსა და საერთაშრისო მიმართულებას, ანუ ოთხ ძირითად დარგს. საატესტაციო კომისიის თავმჯდომარე იყო, სწორედ მან მიმიღო სამსახურში, კონკურსი რომ გავიარე აღნიშნულ პოზიციას სწორედ გიგაური იკავებდა. მაშინ ვიყავი კარგი ხო? მე შიდაინსპექციაში ვმუშაობდი, გენისპექციას რომ უწოდებენ. გიგაური საკონკურსო-საატესტაციო კომისიის პარალელურად, სატენდერო კომისიის თავმჯდომარეც იყო. თუ ჭორებზე მიდგა საქმე და თუ ჭორების სტანდარტი შემოაქვს, მაშინ მეც უნდა დავიწყო ჭორაობა იმაზე, რაც ეკა გიგაურთან დაკავშირებით იმ პერიოდში მესმოდა? – კონფიდენციალურ საუბრებში მეუბნებოდნენ, რომ ეკა გიგაურმა მრავალმილიონიანი ტენდერი მოაგებინა ახლობელსო. მე რომ დღეს ავდგე და როგორც გიგაური იქცევა, ისე მოვიქცე და ყველგან ვიძახო, მტკიცებით ფორმაში რომ ეკა გიგაური ტენდერებში ფულს აკეთებდა – მართალი ვიქნები? თუმცა, მისთვის, როგორც ჩანს, ბრალდებების გაჟღერება და თქმა, რომ, თურმე, კლანის წევრი ვარ, ძალიან მარტივია. ამბობს, რომ სასამართლო კორუმპირებულია, რითი ასაბუთებს ამას, მეტყვის ვინმე? მაშინ ტენდერებზე რამდენიმე სისხლის სამართლის საქმეც იყო აღძრული, ვიცი, რომ მოწმის სახითაც დაიკითხა ხალხი, თუმცა ეს საქმეები თაროზე შემოიდო. ეკა გიგაური პასუხისგებაში არავის მიუცია. ხალხი იმასაც ამბობდა, რომ გიგაური იმჟამინდელ ხელისუფლებასთან გარიგებაში შევიდაო, მართლაც, რომ დავაკვირდეთ, 2010 წელს ეკა გიგაურის ისეთი აქტიურობა გინახავთ, როგორც დღეს აქტიურობს, სასამართლოს ამ დოზით კრიტიკა ვინმეს ახსოვს? 2010 -ში გიგაური უკვე ხელმძღვანელობდა „საერთაშრისო გამჭვრივალობას“, არც 2011 წელს უთქვამს არაფერი, 2012 წელს კი საერთოდ, ისიც თქვა, ეს მოსამართლეები უვადოდ უნდა დაინიშნონო. დღესაც თანხვედრაშია იმ პოლიტიკური პარტიის შეხედულებები ეკა გიგაურის შეხედულებებთან – „დაავერბოვკესო“ – ასე ამბობდნენ მაშინ გიგაურზე.
ეკა გიგაურს 2007 წლის 21 ნოემბერს სასაზღვო პოლიციის კაპიტნის წოდება მიენიჭა, წარდგინება დაწერილია 13 ნოემბერს, ზოგადად, წოდების ვადაზე ადრე მინიჭება, დაკავშირებული იყო კონკრეტულ დღესასწაულთან, მესაზღვრის დღესთან და ა.შ. საინტერესოა, რა განსაკუთრებული თარიღებია 13 ნოემბერი ან 21 ნოემბერი. საუბარია 2007 წელზე, 7 ნოემბერის მოვლენების შემდგომ პერიოდზე, ჩვენი ერთ-ერთი რაზმი იდგა მაშინ რუსთაველზე და ასეთი ჭორები დადიოდა, რომ ვადაზე ადრე წოდება იმიტომ მიენიჭა იმჟამინდელი შს მინისტრისგან გიგაურს, რომ აქტიურობდა მიტინგის დაშლის ორგანიზებაშიო… როგორც უკვე ვთქვი, კადრებს, საკადრო რეფორმას გიგაური ხელმძღვანელობდა, 1500-მდე ადამიანი გაუშვა სასაზღვრო პოლიციიდან, გამოვა და იტყვის კორუფციას ვებრძოდიო. 1500-ვე კაცი კი არ იდგა გამშვებ პუქტებზე და ფულს კი არ აკეთებდა, ბევრი პატიოსანი ხალხი იყო დასაქმებული ცენტრალურ აპარატში და იმ ხელფასით ოჯახებს არჩენდნენ. ვინაიდან მოწოდება იყო, რომ „გავწმინდოთ პოლიცია და მათ შორის სასაზღვრო პოლიცია“, ადგა და გიგაურმა გაწმინდა. ვსვამ კითხვას – ამორალური დავალების შემსრულებელი მე ვარ, თუ ეკა გიგაური? კიდევ არაერთი რამ მსმენია და დავდგე და ჭორები გავავრცელო, როგორც ის აკეთებს? მით უმეტეს, მე მაქვს თმენის ვალდებულება და არათანაბარ პირობებში ვარ მასთან შედარებით. როგორც ჩანს, ამ ყველაფრით სარგებლობენ და არაერთ ცრუ ინფორმაციას ავრცელებენ, როგორც ჩემზე ისე სხვა მოსამართლეებზეც.
– სხვადასხვა მოწოდებებთან ერთად, ისმის მოთხოვნა იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს დაშლის შესახებაც, როგორ ფიქრობთ, რამდენად შესაძლბელია ამ ორგანოს დაშლა?
-ჯერ ითქვა, რომ სასამართლო სისტემა გაჯანსაღებას საჭიროებსო, შემდეგ ითქვა, რომ სასამართლო სისტემას რადიკალური რეფორმები სჭირდებაო, ეტაპობრივად, ვხედავთ, სადამდე მივედით – ჩვენს მიმართ ღიად ისმის მუქარის შემცველი განცხადებები. მხოლოდ ჩემზე, სერგო მეთოფიშვილზე, რომ იყოს ეს ბრალდებები და მუქარები, ახლავე შევიტანდი სარჩელს და მოვიგებდი კიდევაც. სტრასბურგის სასამართლოს პრეცედენტი არსებობს, იმ კონკრეტულ შემთხვევაში გაცილებით რბილად ისაუბრეს მოსამართლეზე და ის ფაქტი მკაცრი სასჯელით დასრულდა. გარკვეული ძალები დღეს აცხადებენ, რომ მოსამართლეები, რომლებიც წინა ხელისუფლების დროს მუშაობდნენ რეჟიმის დავალებებს ასრულებდნენ და მათგან უნდა გაიწმინდოს სასამართლო სისტემაო, იმ ფონზე, როცა მოსამართლეთა კორპუსის 2/3 წინა ხელისუფლების პერიოდშიც მუშაობდა. ასევე, ლოგიკასაა მოკლებული ის განცხადება, რომ მოსამართლეები არ უნდა დაწინაურდნენ უზენაეს სასამართლოში. აბა, ვინ უნდა დაწინაურდეს? გარედან შემოვიყვანოთ? ადვოკატურიდან? კი ბატონო, მაგრამ ადვოკატურა, როგორც ვიცი, უკვე შევსებულია ის კვოტა, რასაც საერთაშორისო პრაქტიკა ცნობს. მოსამართლეების უზენაეს სასამართლოში გადასვლა არის ჩვეულებრივი მოვლენა – ეს არის კარიერული კიბე. რატომ არ უნდა დაწინაურდნენ კონკრეტული მოსამართლეები, მხოლოდ იმიტომ, რომ ძველი ხელისუფლების დროს არსებული კანონებით მოქმედებდნენ? იუსტიციის უმაღლეს საბჭოს რაც შეეხება – ეს არის კანონმდებლობის სრული დაცვით დაკომპლექტებული კონსტიტუციური ორგანო, როგორ შეიძელა ამ ორგანოს დაშლის მოთხოვნა? – ეს არის ანტიკონსტიტუციური. იმ ფონზე, როცა სასამართლოს დამოუკიდებლობის გარანტიები უკვე კონსტიტუციაშია დაფიქსირებული. მატარებელი, რომელსაც მართლმსაჯულება ჰქვია, წინ მიდის, გამოდიან და უნდათ, რომ უკან დაგვაბრუნონ. დღეს საბჭოს უფლებამოსილებები გაზრდილია, აღარ არის ერთპიროვნულად უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარის ხელში. ნებართვის გაცემის გადაწყვეტილებას მოსმენაზე, დაპატიმრებაზე, ნებისმიერ იძულებით ღონისძიებაზე საბჭო იღებს. საბჭო ნიშნავს მოსამართლეებს, საბჭო აღარ არის პოლიტიზირებული, როგორც ადრე იყო, იმიტომ რომ მის შემადგენლობაში დეპუტატებიც შედიოდნენ. ისიც ითქვა, რომ იუსტიციის უმაღლეს საბჭოს უფლებამოსილება უნდა შეეზღუდოს და მათ აღარ უნდა დანიშნონ მოსამართლეებიო, მაშინ, როცა ევროკავშირის წევრ რიგ ქვეყნებში სადაც საბჭო არ ნიშნავს მოსამართლეების რეკომენდაციაა, რომ სწორედ ამ ორგანოს მიერ იქნას დანიშნულნი მოსამართლეები, რათა პროცესის პოლიტიზირება თავიდან იქნას აცილებული.
-აქვე გკითხავთ, IPSOS France“-ს, „Amicus Curiae“-სა და პროფესორ იან ვან დაიკის მიერ ჩატარებულ კვლევაზე, რომელიც ცოტა ხნის წინ გამოქვეყნდა, საინტერესოა, რამდენად მოდის შესაბამისობაში ამ კვლევის შედეგები თქვენს შიდა კვლევბთან?
-„IPSOS France“-ს, „Amicus Curiae“-სა და პროფესორ იან ვან დაიკის მიერ ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, სულ სხვა რეალობა და ის არავითარ კავშირში არ არის იგივე გიგაურის ორგანიზაციის მიერ ჩატარებულ კვლევასთან. „IPSOS France“- ეს არის მსოფლიოში ერთ-ერთი ავტორიტეტული კვლევითი ორგანიზაცია და მის კვლევაზე გავლენას ვერც მე, ვერც მურუსიძე და ვერც ვერავინ მოახდენს. პროფესორი ვან დაიკს მიღებული აქვს ჯილდო, რომელიც კვლევაში ნობელის ლაურეატობის ტოლფასია. სწორედ ასეთი პროფესიონალი ადამიანების მიერ ჩატარებული კვლევის შედეგები აჩვენებს, რომ საქართველოში მოსახლეობის 51% აფასებს მართლმსაჯულების სისტემას დამოუკიდებლობის თვალსაზრისით, როგორც „ძალიან“ ან „მეტწილად კარგი“. წარმოდგენილი მაჩვენებელი ახლოსაა ევროკავშირის საშუალო მაჩვენებელთან, რაც 52%-ია;
კიდევ უფრო მნიშვნელოვანია ის, რომ სასამართლოს მოსარგებლეთა შორის სასამართლოსადმი ნდობის ხარისხი უფრო მაღალია და ის 55%-ს შეადგენს. აღნიშნული მონაცემები, ფაქტობრივად, ჩვენ მიერ ჩატარებული შიდა კვლევების შედეგებს დაემთხვა. მოსახლეობა იგებს სარჩელებს, გამამართლებელი განაჩენები დგება. მოქალაქეები სასამართლოში სამართალს პოულობენ და ეს აისახება კვლევებზეც, მხედველობაში მაქვს ობიექტურად ჩატარებული გამოკითხვები. ასევე, აღსანიშნავია, ერთ-ერთი ყველაზე მოწინავე კვლევითი ცენტრის, The Heritage Foundation-ის გამოკვლევა, რომლის თანახმადაც, საქართველოს სასამართლო სისტემა ეფექტიანობის კრიტერიუმით ევროპის საუკეთესო ოცეულში მე-19 ადგილზეა, ხოლო ცენტრალურ შუა და სამხრეთ აზიაში – ლიდერობს. ამ გამოკვლევით, ჩვენი ქვეყანა წინ უსწრებს ევროკავშირის რიგ სახელმწიფოებსაც. ასეთ დადებით შეფასებაზე რატომ არაფერს ამბობენ ჩვენი არასამთავრობოები, ოპოზიციონერები, რატომ სდუმან?
კომენტარები
- რეკლამა -
