პერსონა

      „სპექტაკლი „ზღვა, რომელიც შორია“ სოხუმის სახელმწიფო თეატრში თემურ ჩხეიძემ დადგა. მაშინ მე მისი ასისტენტი ვიყავი. სპექტაკლი ბავშვობის ორი მეგობრის - ქართველისა და აფხაზის შეხვედრის ისტორიას გადმოგცემს, რომლებიც ომიდან წლების შემდეგ…

             „რაც არ უნდა ვაკრიტიკოთ თანამედროვე ქართულ თეატრში არსებული შემოქმედებითი კრიზისი, პროცესი მაინც იგრძნობა, რომ თეატრი მუდმივად ცდილობს საკუთარი თავის დარეფრეშებას, ახალი ფორმების და თემების მაყურებლის სამსჯავროზე განსხვავებულად…

          „ჩემს თავს ვერცერთ პროფესიასთან ვერ ვაიგივებ და ეს დიდი კომფორტია. ყოველ ეტაპზე რაღაც ახლის აღმოჩენის დროს შემიძლია მთლიანად იქით გადავეშვა და თავი არ შევზღუდო“, - ამბობს მთარგმნელი, პუბლიცისტი, პროზაიკოსი, მუსიკოსი,…

მისი ცხოვრების კრედო სიკეთის ქმნაა. მუდამ ახლის ძიებაში ან კარგად მივიწყებული ძველის გაცოცხლებაშია. ადამიანთა გაერთიანებისთვის მზრუნველი ბევრი სხვადასხვა სასიკეთო აქციისა თუ პროექტის სულისჩამდგმელია. როგორც თავად აცხადებს, ცდილობს საზოგადო…

        „დედა თავად წერდა ლექსებს და უზომოდ შეყვარებული იყო ქართულ ლიტერატურაზე. ორივეს ერთად კი ეს მემკვიდრეობა ალბათ ბებიისგან–მარიამ წერეთლისგან გვერგო, რომელიც აკაკის ენათესავებოდა და უზომოდ პოეტური ქალი გახლდათ",–ამბობს ქალბატონი…

                 „ვფიქრობ, მიწაზე ვინც გაიარა, ყველამ დატოვა თავის ამბავი, ყველას ნაფეხურს იმახსოვრებს მიწა, ყველას ფეხის გულის სითბოს ცნობს და იჩემებს. ყველას თავისი სატარებელი მოაქვს იქიდან, საიდანაც მოდის და მერე აქ აგრძელებს, სააქაოში…

„მიყვარს საკუთარი თავის და სხვების დაჯერებაც იმაში, რომ „ყველაფერი კარგად იქნება“... - ნინო დარასელი. - მეორე არხი შენს ცხოვრებაში... - მეორე არხი ჩემთვის მამაჩემია. ეს იყო არხი, რომელმაც, არ გადავაჭარბებ თუ ვიტყვი, რომ ერთგვარი…

„დიდი მნიშვნელობა აქვს როცა, პედაგოგი სტუდენტებთან დროს თავისი იდეების განხორციელებას კი არ უთმობს, არამედ იმას, რომ სტუდენტები მსახიობები გაიზარდნონ. პროფესია არ არის მხოლოდ ნიჭი, რომლის გამოც ჩვენ თეატრალურ ინსტიტუტში ვხვდებით. ეს არის…

             „საბჭოთა კავშირის დროს, როცა დაპყრობილები ვიყავით, ზემელზე ათი კაცი რომ გაგეჩერებინა და გეკითხა, ქართველები მაგრები ვართ თუ არაო, ათიდან ცხრა დაგცინებდა, მაგას რა კითხვა უნდა, მაგრები ვართ, თან ძალიან მაგრებიო და მხოლოდ ერთი…

        „წიგნის კითხვისას თქვენ გახდებით მწერლის ფიქრისა და განცდების, მისი თავშეკავებული იუმორისა და სტრიქონებში ჩაყურსული ნაზი, ფრთხილი სევდის თანაზიარი, რომელშიც ის ისეთი მზრუნველობით ხვევს თავის პერსონაჟებს, რომ მოფერება, თავზე ხელის…