პერსონა

„ბუნდოვნად მახსოვს, რომ 5-6 წლის ვიყავი, მამამ რუსთაველის თეატრში სპექტაკლზე წამიყვანა.  სპექტაკლში აკაკი ხორავა და აკაკი ვასაძე თამაშობდნენ. მას შემდეგ, სულ ვფიქრობდი, რომ თეატრში მუშაობა მინდოდა. ჩავაბარე თეატრალური ინსტიტუტის სამსახიობო…

პატარა კარავი, საძილე ტომარა, სამყოფი საჭმელ-სასმელი, ფანარი, რუკა და ალბათ ბევრი სხვაც. ეს ის ატრიბუტებია, რომლებიც სულ თან დააქვს.  ფეხით  მოვლილი საქართველოს კუთხე-კუნჭულები  ბუნების სილამაზესთან ზიარება, ახალ-ახალი აღმოჩენები და ბევრი…

   „ჩვენ არ უნდა ვიყოთ ორიენტირებულნი ისეთ თემებზე, რომლითაც ადამიანებს ხასიათს და ნერვებს გავუფუჭებთ, პირად ან საზოგადო ცხოვრებას დავუნგრევთ. სამყარო ბევრი რაღაცის, მათ შორის ადამიანურობის  კრიზისს განიცდის. ისედაც სტერსულ 21-ე საუკუნეში  …

„5 წლის ვიყავი, ძილის დროს რაღაც მონახაზებს ვაკეთებდი ჰაერში. მშობლები გაკვირვებულები იყვნენ და ხუმრობდნენ, დირიჟორობას აპირებსო? შეიძლება ითქვას, პირველად პაპაჩემმა დაიჯერა, რომ მხატვარი გავხდებოდი. სოფელში ყოფნის დროს ერთ-ერთი ამბავი…

საინტერესო რეჟისორებთან უმუშავია. საკუთარი სარეჟისორო ნამუშვარიც აქვს. მის მიერ ნათამაშები როლების ჩამოთვლა შორს წაგვიყვანს. ძირითად პროფესიად მსახიობობას და რეჟისორობას თვლის, თუმცა ხელოვნების ამათუ იმ სფეროში, რომელშიც საკუთარი თავი…

„ჟურნალისტიკაში შემთხვევით აღმოვჩნდი. ვერც წარმოვიდგენდი, რომ ოდესმე ამ სფეროში მოვხვდებოდი და წერას დავიწყებდი. 90-იან წლებში სამსახურის დიდი არჩევანი არ გვქონდა, რაც გამოჩნდებოდა, იმას ვთანხმდებოდით. ასე გამოჩნდა ჩემი ძმის დამსახურებით…

გმირობის რა გითხრათ. გმირი ის იქნება ვინც მომეხმარება უფრო მეტ ადამიანს გადავცე ის რაც ვიცი“, – ამბობს შემოქმედი სად დაიბადეთ ბატონო გიორგი? – საგარეჯოს რაიონში დავიბადე, მანავში. წარმოშობით აქაურები არ ვართ. ჩვენი გვარი ქართლიდან მოდის,…