ისტორია და ისტორიები

პიკასოს ნამუშევრებს ხშირად პერიოდების მიხედვით აჯგუფებენ. მიუხედავად იმისა, რომ მისი ბოლო პერიოდების სახელებზე ურთიერთშეთანხმება მიღწეული არ არის, ყველაზე უფრო ერთხმად მიღებული პერიოდებია: ლურჯი პერიოდი (1901–1904), ვარდების პერიოდი…

ქალაქი მოლინა-დე-არაგონი და მისი შემოგარენი ესპანეთის ცენტრალურ ნაწილშია განლაგებული. მას ​ ციმბირსა და ლაპლანდიას ადარებენ დაბალი სიმჭიდროვის გამო - 1,63 ადამიანი ერთ კვადრატულ კილომეტრზე. წინა საუკუნის შუა ხანებში დაწყებულმა…

წარმოიდგინეთ, რომ მატარებელში სხდებით და თქვენს მშობლებსა და ოჯახს ტოვებთ. წარმოიდგინეთ, რომ მიდიხართ ახალ ადგილას, სადაც არ იცით სასაუბრო ენა და სადაც ყველაფერი სხვაგვარადაა. ადამიანებს აცვიათ სხვანაირი ტანსაცმელი, საკვებიც განსხვავებულია.…

მე-14 დალაი ლამა, ჯეცუნ ჯამფელ ნგავანგ ლობსანგ იეშე ტენზინ გიაცო (დაბადების სახელი ლჰამო დონდრუბი) დაიბადა 1935 წლის 6 ივლისს ამდოში, ტიბეტის ჩრდილო-აღმოსავლეთით. დალაი ლამად აღიარეს 1937 წელს. 1950 წელს გახდა ტიბეტის მმართველი. 1959 წლიდან…

ფიროსმანის თანამედროვე, თვითნასწავლი თბილისელი მხატვარისა და მწერალის, კარაპეტ გრიგორიანცის წიგნში - „ძველი თბილისის იშვიათი ამბები“  დეტალურად და საკმაოდ საინტერესოდ არის აღწერილი მე-19 საუკუნის თბილისელთა ზნე-ჩვეულები: სად და როგორ…

ქალაქის ადგილმდებარეობა ევროპისა და აზიის გზაგასაყარზე თბილისს, მისი ისტორიის განმავლობაში, მუდამ სასურველს ხდიდა მეტოქე იმპერიებისთვის. დღემდე ქალაქი მნიშვნელოვან სატრანზიტო პუნქტს წარმოადგენს საერთაშორისო ენერგეტიკულ და სავაჭრო…

თბილისს ამბოხებისა და შეთქმულების უხსოვარი დროიდან უამრავი შემთხვევა ახსოვს. მათი უდიდესი ნაწილი ეროვნულობისა და რელიგიის დაცვისადმი იყო მიმართული. თბილისში სოციალური მოტივით მომხდარი ამბოხის შედარებით მცირე შემთხვევებია. სწორედ ერთ-ერთი…

სვეტლანა გლომოზდა მშობლიურ ჩერნიჰივში მედდად 1989 წლიდან მუშაობს. უკანასკნელი წლები ახალშობილების ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში გაატარა. ის უვლის ბავშვებს, რომლებიც დროზე ადრე დაიბადნენ ან მკურნალობას საჭიროებენ სხვადასხვა მიზეზის…

რუსთაველიდან გალაკტიონის ხიდისაკენ ჩამავალ დაღმართს თბილისელები ელბაქიძის დაღმართის სახელით იცნობენ. 1995 წელს ელბაქიძის დაღმართს სახელი შეეცვალა და  მიხეილ ჯავახიშვილის სახელი დაერქვა, თუმცა ფაქტია, რომ მოსახლეობა ისევ ძველ ტოპონიმს…

XIX საუკუნის ბოლომდე თბილისელები სასმელად, ძირითადად, მტკვრის წყალს იყენებდნენ. წყალს მეთულუხჩეები არიგებდნენ. სახელწოდება „მეთულუხჩე“ იმ ჭურჭლიდან მოდის, რითაც მათ  წყალი დაჰქონდათ. თულუხი — ეს იყო კამეჩის ან ხარის მთლიანი ტყავის ტიკი,…