პერსონა

 „ისე, როგორც ყველა მეცხრე-მეათე კლასელი, მეც ალბათ, მსახიობობაზე ვოცნებობდი. სკოლა წარმატებით დავამთავრე და მაშინ ყველაზე მოდური და აქტუალური ექიმობა იყო. მართალია, ვერ ვაცნობიერებდი, რა სირთულეს ვეჭიდებოდი, მაგრამ მაინც ჩავაბარე.…

      „ხაშურის რაიონის  სოფელ თაგვეთში ვცხოვრობდი. იქ დავიბადე და გავიზარდე. ეცინებათ, რომ ვამბობ, მაგრამ ასეა - ეს არის მსოფლიოში ყველაზე ლამაზი სოფელი. ბავშვობიდან ვხატავდი და ვფიქრობდი, რომ ამ გზას გავყვებოდი. მაგრამ სკოლის პერიოდში ჩემს…

             „დავამთავრე თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ისტორიის ფაკულტეტი, არქეოლოგიის სპეციალობით. სამწუხაროდ, ერთი დღეც არ მიმუშავია ამ მიმართულებით. ვერ მოვახდინე საკუთარი თავის რეალიზება. ქვეყანაში…

              „წერა 13 წლისამ დავიწყე. სიმართლე გითხრათ, იმას წერა არც ერქვა, მაშინ რომ ვწერდი. ვიღაც, თავიდანვე კარგად იწყებს, კარგი ლექსებით, მაგრამ მე ძალიან ცუდად დავიწყე. რატომ მომწონდა ის ლექსები, დღესაც ვერ ვხვდები, როცა შეხედულება…

          „არქიტექტორი თავისუფალია, როცა არის ჭკვიანი დამკვეთი. ის გენდობა და შენ აკეთებ. არქიტექტორი თავისუფალი უნდა იყოს თავის შემოქმედებაში...“ - არქიტექტორი ზურაბ ჯალაღანია. - როგორ აირჩიეთ პროფესია? - სიმართლე გითხრათ, სკოლაში ქიმია…

„მინდა დავბრუნდე სოხუმში და თბილისური ცხოვრება  სასიამოვნო მოგონებად დამრჩეს. ვიცი უთბილისოდ ცხოვრება ძალიან, გამიჭირდება, მაგრამ მინდა, საკუთარ სახლში  –სოხუმში!“– ამბობს იგი. გიორგი, სოხუმში დაიბადე. როგორ დაგამახსოვრდა სოხუმი? სოხუმს…

ერთი ქართული ანდაზისა არ იყოს– „ზოგი ჭირი მარგებელიაო!,“ –  ასე იყო ქეთი ქიტიაშვილის  ცხოვრებაშიც  უცნაურად  გამოვარდნილმა „ჭირმა“ მთლიანად შეცვალა მისი მომავალი ცხოვრება. არავინ იცის რა იქნებოდა , რომ არა შემთხვევა, რომელმაც ნიჭიერი…

           „ბიბლიოთეკათმცოდნეობის ფაკულტეტი დავამთავრე და სრულიად მოულოდნელად, 31 წლისამ ხატვა დავიწყე. დედაჩემმა ნათესავს უყიდა აკვარელები. რომ დავინახე, ძალიან მომეწონა და არ გავატანე. ერთი-ორი მცდელობის შემდეგ, უფრო მეტად დავინტერესდი.…

     „გურიაში, ლანჩხუთში ვცხოვრობდით. ჩემი მეზობელი ასწავლიდა ქართულ ხალხურ საკრავებზე დაკვრას. დავინტერესდი და სურვილი გამიჩნდა მასთან მივსულიყავი. ფაქტობრივად, ქალბატონი გულნაზი ჩემი პირველი პედაგოგი იყო. შემდეგ თბილისში გადმოვედით…

                   „მაშინ, როდესაც აუზის წყალში ბოლომდე ჩაყურყუმალავდება, მოდიან ხილვები. ერთმანეთის მიყოლებით ჩნდებიან უკვე მომხდარი და გადატანილი ამბები, პატარ-პატარა ცოდვები, რომელთაც სინდისის მსუბუქი ქენჯნაც სდევთ თან. ნია ასე საკუთარ…