პერსონა

ჩვეულებრივ თბილისურ ოჯახში იზრდებოდა. ძირითად დროს ბებიებთან და ბაბუებთან ატარებდა და ბედნიერი იყო. ბავშვობიდან ხატავდა და უყვარდა ჩხირკედელაობა, ახლის შექმნა, გარემოს გალამაზება... სწავლობდა მე-6  გერმანულ გიმნაზიაში, შემდგომ გადავიდა…

წყალტუბოში დაიბადა და გაიზარდა. სწავლობდა წყალტუბოს ხატვის სკოლაში,  ხელოვნების ლიცეუმში, შემდეგ სამხატვრო აკადემიის მოდელირების ფაკულტეტი დაამთავრა. ამჯერად სწავლობს მაგისტრატურაში თეატრის მხატვრის განხრით. პარალელურად კერძო სკოლა…

ლექსებს ბავშვობიდან წერდა, ხატვას და ხელსაქმესაც ბავშვობიდან ეზიარა. მისი 6 წიგნი გამოიცა. პირველ კრებულს ერქვა - ,,ჩემს სიზმრებს თქვენთვის მოფარდაგებულ ლექსებად გავშლი“. ორი პერსონალური გამოფენის ავტორია. ხელოვნების პედაგოგს და 5 შვილის…

მეშვიდე წელია იტალიაში ცხოვრობს. სხვა თანამემამულეების მსგავსად, მასაც მოუწია სამშობლოს დატოვება, დროებით ჟურნალისტობასთან დამშვიდობება და უცხოეთის ცისქვეშ ახალი ცხოვრების დაწყება. ამ გზაზე მრავალი სიძნელე შეხვდა, მაგრამ მაინც მოახერხა…

ბავშვობიდან ხატავდა და გამოფენებში მონაწილეობდა, სამხატვრო აკადემია მონუმენტურ-დეკორატიული პლასტიკის სპეციალობით დაამთავრა. 2000 წლიდან ცხოვრობს და მოღვაწეობს გერმანიაში. თანამშრომლობს გერმანიის გალერეასთან ლაიფციგში, გამოფენები ჰქონდა…

თბილისში დაიბადა. დაამთავრა თსუ-ის ახალციხის ფილიალის გამოყენებითი ფაკულტეტი. სტუდენტობის წლებშივე, თავისუფალმა ფანტაზიამ ინდივიდური სტილი ჩამოუყალიბა. შექმნა პორტრეტები, ცნობილი ადამიანების სახეები აამეტყველა და მათი ფსიქოლოგიური ნიუანსები…

თელავში, მხატვრების ოჯახში დაიბადა, თავადაც ბავშვობიდან ხატავს. თუმცა, პროფესიით მუსიკალური თეატრის მსახიობია, მრავალფეროვანია მისი ნამუშევრები - გრაფიკა,  ფერწერა, ძერწვა, თექაზე შესრულებული კომპოზიციები - ყველა ნამუშევარს თავისი ისტორია…

ბავშვობიდან ვერ იტანდა, როდესაც სუსტს ჩაგრავდნენ და ყოველთვის ექომაგებოდა. ომობანას თამაში უყვარდა, ამიტომ ზედმეტსახელი - ქაჯანა  შეარქვეს. შემდეგ თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამართალმცოდნეობის  ფაკულტეტი…

მისი შემოქმედების თანამგზავრია პოეზია, მუსიკა და გაზაფხული. უკვე მისი 200 ლექსი ამღერდა. კრებულ ,,დღეის ფიქრადა მოსულხარ“ წინასიტყვაობაში გიორგი ალიბეგაშვილი წერს, რომ ეს ლექსები  ქართული ხალხური პოეზიის რიტმებითა და მხატვრული სახეებითაა…

მისი ნახატები ნათელ  მშვიდ  ფერებს ასხივებს. ერთი შეხედვით მარტივი ფიგურების  მიღმა, ფრესკული განწყობა და - „ფერი ფასკუნჯის, ფერი ქედნების“ - ერთდროულად იმალება... ალბათ ამიტომ არის, რომ ამ ნახატების ხილვისას გაუცნობიერებლად გრძნობ…