„როგორც საკუთარმა დედამ, ისე გავაცილე ჩემი ოჯახიდან, ჩოხაში ჩაცმული, გაქრისტიანებული ტაოელი…
ხევის სიყვარული თან სდევდა მუდამ - ბედნიერ ბავშვობაშიც და უცხოეთის ტკივილიან გზებზეც... განსაცდელი ფეხდაფეხ სდევდა, მაინც ბოლომდე ზიდა ქალის, მეუღლისა და დედობის ტვირთი... შორეულ ირლანდიაშიც სამშობლოს სახელი და ღირსება მისთვის უმთავრესი…