ქალის ცხოვრება ვიქტორიანულ ეპოქაში – საზოგადოებრივი შეზღუდვები და ბრძოლა უფლებებისთვის
ვიქტორიანული ერა 1837 წლიდან 1901 წლამდე ბრიტანულ საზოგადოებაში მნიშვნელოვანი ცვლილებებისა და კონტრასტის ხანა იყო. მიუხედავად იმისა, რომ ინდუსტრიულმა რევოლუციამ შეცვალა ეკონომიკა და ტექნოლოგიური წინსვლა დაიწყო, ქალების ცხოვრება დიდწილად შეზღუდული გახლდათ საზოგადოების ნორმებითა და მოლოდინებით. ვიქტორიანელი ქალის ცხოვრებას აყალიბებდა მისი სოციალური კლასი, მისი ოჯახური მდგომარეობა და იმდროინდელი მკაცრი გენდერული როლები.
ვიქტორიანულ აზროვნებაში ქალები ხშირად იდეალიზებულნი იყვნენ, როგორც „სახლის ანგელოზები“. მათი მთავარი როლი ცოლობა და დედობა იყო, პასუხისმგებლობა კი — საოჯახო საქმეები და შვილების აღზრდა. იდეალური ვიქტორიანელი ქალი უნდა ყოფილიყო სპეტაკი, მოკრძალებული და ქმრისა და შვილების ერთგული. ქალთა განათლება შეზღუდული იყო; ბევრს ასწავლიდნენ წერა-კითხვას, მაგრამ უმაღლესი განათლების მიღებას ან კარიერულ განვითარებას არ ახალისებდნენ.
მოკლედ, მაღალი და საშუალო ფენის ქალებისთვის ცხოვრება საოჯახო მოვალეობებით, სოციალური ჩართულობითა და ოჯახის მენეჯმენტით შემოიფარგლებოდა. ისინი ხშირად მონაწილეობდნენ საქველმოქმედო საქმიანობაში, თუმცა ეს ყველაფერიც ქმრებსა და მათ ფინანსურ სტაბილურობაზე იყო დამოკიდებული.
მუშათა კლასის ქალებში რეალობა განსხვავებული გახლდათ. მაღალი კლასის ქალებისგან განსხვავებით, ისინი ქარხნებში, სამკერვალოებში ან მოსამსახურედ მუშაობდნენ. პირობები ხშირად დამქანცველი იყო, ხელფასი კი — მიზერული. მათ ჰქონდათ შეზღუდული უფლებები, რომლებსაც, ცხადია, არავინ იცავდა. ისინი, როგორც წესი, დიდხანს მუშაობდნენ სახიფათო გარემოში და თავიანთი სამუშაოს საყოფაცხოვრებო პასუხისმგებლობებთან შეთავსება უწევდათ.
ვიქტორიანული ეპოქა სოციალური რეფორმებისა და ცვლილებების დროც გახლდათ. სუფრაჟისტთა მოძრაობამ ქალთა უფლებებისა და ხმის მიცემის უფლებისთვის ბრძოლა დაიწყო. გენდერული თანასწორობისთვის ბრძოლაში ლიდერები გამოჩნდნენ. ეს პროცესი ქალებისთვის მინიჭებულ ტრადიციულ როლებს ეწინააღმდეგებოდა და რასაკვირველია, საზოგადოებაში ცხარე დისკუსიებს იწვევდა.
ქალების ბრძოლა ამ პერიოდის ხელოვნებაში, მათ შორის, ლიტერატურაშიც აისახა. მწერლები, როგორიცაა: შარლოტ ბრონტე, ჯორჯ ელიოტი და ელიზაბეტ ბარეტ ბრაუნინგი, ქალების ცხოვრების სირთულეებზე, სიყვარულზე და დამოუკიდებლობაზე წერდნენ.
ვიქტორიანული ეპოქა დასრულდა პირველი მსოფლიო ომის დაწყებით, რამაც მნიშვნელოვნად შეცვალა ქალების ცხოვრების ლანდშაფტი. როდესაც მამაკაცები ომში წავიდნენ, ქალები ასრულებდნენ იმ როლებს, რომლებიც, ტრადიციულად, მამაკაცებს ეკუთვნოდათ: მუშაობდნენ ქარხნებში, ოფისებში და ჯარშიც კი მსახურობდნენ. ამ ცვლილებამ გარდამტეხი მნიშვნელობა იქონია და საფუძველი ჩაუყარა სოციალურ ცვლილებებს, რომლებიც მე-20 საუკუნეში განხორციელდა.