გრაკლიანის აღმოჩენის ექო

გრაკლიანი სამეცნიერო და ისტორიით დაინტერესებული საზოგადოების ყურადღების ცენტრში კიდევ ერთხელ მოექცა. იქ აღმოჩენილი წარწერა ამერიკელი ექსპერტების მიერ ძვ.წ.აღ. მე-11-მე-10 საუკუნით დათარიღდა.
ჯერ კიდევ 5 წლის წინ, ქართული ანბანის შესაქმე, იგივე პერიოდით პროფესორმა ალიკო ცინცაძემ დაათარიღა. მან ბიბლიის დაშიფვრის ერთ-ერთ მეთოდს – ჰემატრიას მიაკვლია ძველ ქართულში და ქართული ანბანის შექმნის ქვედა ზღვარიც სწორედ მასზე დაყრდნობით შეაფასა. იქამდე ყველაზე თამამი პროგნოზი, ქართული ანბანის შესაქმეს თაობაზე, ივანე ჯავახიშვილს ეკუთვნოდა – ჯავახიშვილმა იგი ძვ.წ,აღ. მე-7 საუკუნით დაათარიღა.
ალიკო ცინცაძე თვლის, რომ ამერიკელი ექსპერტების მიერ გაკეთებული დასკვნა გრაკლიანის წარწერის სიძველის თაობაზე მისთვის მოულოდნელი არ ყოფილა, რადგან ჰემატრიის მეშვეობით ეს შედეგი მას მათემატიკურად უკვე დადგენილი ჰქონდა. თანაც ბატონ ალეკოს მიაჩნია, რომ ეს თარიღი მხოლოდ ქვედა ზღვარია.
ქართული ანბანის ზუსტი დათარიღება მეცნიერმა ბიბლიის დაშიფვრის ერთ-ერთი მეთოდის – ჰემატრიის გამოყენებით მოახერხა.
„ამ მეთოდმა ტოპონიმ გრაკალთან დაკავშირებით ქურუმთა სიმბოლო რიცხვი და მზის გადახრის კუთხე დააფიქსირა. ერთსაც და მეორესაც უდიდესი დატვირთვა აქვს ქართულ ჰემატრიაში. ისედაც, მზე არიელებისთვის ღმერთი იყო, ხოლო იქ მიკვლეული ტაძარი რომ ქრისტემდელ ქურუმთა სამლოცველოა, ეს ფაქტია. ეს არტრეფაქტი კიდევ ერთხელ ადასტურებს ქართული ჰემატრიის რეალურობას. ეტყობა ეს ტოპონიმიც ჰემატრიულადაა შექმნილი. რაც უკვე ნიშნავს, რომ იმ პერიოდში ქართული ერთიანი ანბანური სისტემა უკვე ჩამოყალიბებულია. სწორედ ამაზე დაყრდნობით ვაცხადებთ, რომ იგი მიკვლეული იქნება. თუმცა ამ ჰემატრიულმა ანალიზმაც ისე ცხადად აჩვენა მისი არსებობა, რომ სხვა ვარიანტი არც რჩება. დარწმუნებით მინდა გითხრათ, რომ რაც არ უნდა ეწეროს სამსხვერპლოზე, როგორიც არ უნდა იყოს გრაფიკა, ამ დროს ქართულ ანბანურ სისტემას დასრულებული სახე აქვს. აი, დასკვნა, რომელსაც ვერცერთი საექსპერტო ბიურო ვერ მოგცემთ, თუ ქართულ ჰემატრიას არ გამოიყენებს“, – აცხადებს ალიკო ცინცაძე.
ამერიკელ ექსპერტთა დასკვნამ არა მხოლოდ ანბანის საკითხი, არამედ ისიც დაადასტურა, რომ მეთოდი ჰემატრია, მართლაც, ქმედითუნარიანია. ქართულში ჰემატრიის არსებობით კი ძველ ქართულს ბიბლიის დამწერი ხალხის ნიშანი აღმოაჩნდა. ამით დასტურდება ნიკო მარის მოსაზრება, რომელიც ვარაუდობდა, რომ ქართველები ბიბლიის პირველ თავებს წერდნენ.
ალიკო ცინცაძის განცხადებით, გრაკლიანზე აღმოჩენილ ანბანის გრაფიკა იმდენად მნიშვნელოვანი არ არის, რამდენადაც ის, რომ ამ პერიოდში იბერიულ სივრცეში ანბანური წერის კულტურა ფიქსირდება.

კომენტარები

კომენტარი

- რეკლამა -

სხვა სიახლეები